fluor
![]() |
BretónEditar
SustantivuEditar
CatalánEditar
Pronunciación y silabación: [ fɫuˈoɾ ]
SustantivuEditar
masculín singular fluor ensin plural
ReferenciesEditar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
ChecuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈfluor ]
SustantivuEditar
CroataEditar
Pronunciación y silabación: [ flǔo̞ːr ]
SustantivuEditar
DanésEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈfluːɐ ]
SustantivuEditar
EslovenuEditar
Pronunciación y silabación: [ flúːɔr ]
SustantivuEditar
EstonianuEditar
SustantivuEditar
FeroésEditar
SustantivuEditar
FrancésEditar
Pronunciación y silabación: [ fly.ɔʁ ]
«le fluor» (rexistru)
SustantivuEditar
masculín singular fluor; plural fluors
ReferenciesEditar
- Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
- Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.
FrisónEditar
SustantivuEditar
HúngaruEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈfluor ]
SustantivuEditar
LuxemburguésEditar
SustantivuEditar
NeerlandésEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈfly.ɔr ]
«fluor» (rexistru)
SustantivuEditar
Noruegu bokmålEditar
SustantivuEditar
Noruegu nynorskEditar
SustantivuEditar
PolacuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈflu.ɔr ]
«fluor» (rexistru)
SustantivuEditar
RumanuEditar
Pronunciación y silabación: [ fluˈor ]
SustantivuEditar
SerbiuEditar
Pronunciación y silabación: [ flǔo̞ːr ]
SustantivuEditar
Otres formes
- Cirílicu: флуор
SuecuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈfloːr ]
SustantivuEditar
VascuEditar
SustantivuEditar
ReferenciesEditar
- Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.