Inglés editar

  Pronunciación y silabación: inglés británicu [ ˈfɔːt͡ʃuːnˌtɛlə(ɹ) ]; inglés americanu [ ˈfoɹt͡ʃunˌtɛlɚ ], [ ˈfoɹt͡ʃənˌtɛlɚ ]

(rexistru)

  Llocución sustantiva editar

singular fortune teller; plural fortune tellers

  1. (Mitoloxía y relixón) Adivín, adivina, vidente.

  Sinónimos editar

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • The American Heritage Dictionary; Houghton Mifflin Company, Nueva York, 2004 (4a. edición). ISBN: 0-440-23701-7. Consulta on-line.
  • The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.