Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ɣweˈɾja.ta ]
  Etimoloxía: De (La) Güeria + sufixu -atu.

  Sustantivu editar

singular femenín güeriata, masculín güeriatu ; plural femenín güeriates, masculín güeriatos

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Güeria, nel conceyu de Samartín del Rei Aurelio.

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de güeriatu.

Referencies editar

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.