gallegoportugués
Mira tamién: gallego-portugués |
Asturianu editar
Pronunciación y silabación: [ ɣa.ʎe.ɣo.poɾ.tuˈɣes ]
Sustantivu editar
masculín singular gallegoportugués ensin plural
- (Llingüística) Denominación que reciben la llingua gallega y la llingua portuguesa na so etapa medieval.
Pallabres rellacionaes
Traducciones y equivalencies editar
Traducciones
|
|
Axetivu editar
singular masculín gallegoportugués, femenín gallegoportuguesa, neutru gallegoportugués ~ gallegoportugueso; plural masculín y femenín gallegoportugueses
- (Llingüística) Relativo a la llingua gallega y la llingua portuguesa na so etapa medieval.
- Relativo a Galicia y a Portugal en conxuntu.
Pallabres rellacionaes
Traducciones y equivalencies editar
«gallegoportugués»: de la llingua gallegoportuguesa
|
|
«gallegoportugués»: de Galicia y Portugal
|
|
Forma d’axetivu editar
- Forma neutra de gallegoportugués.
Otres formes
Referencies editar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Español editar
Pronunciación y silabación: non yeísta [ ga.ʎe.ɣo.poɾ.tuˈɣes ]; yeísta [ ga.ʝe.ɣo.poɾ.tuˈɣes ]
Sustantivu editar
masculín singular gallegoportugués ensin plural
- (Llingüística) Gallegoportugués, llingua gallegoportuguesa.
Otres formes
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Axetivu editar
singular masculín gallegoportugués, femenín gallegoportuguesa ; plural masculín gallegoportugueses, femenín gallegoportuguesas
- (Llingüística) Gallegoportugués, de la llingua gallegoportuguesa.
Otres formes
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Referencies editar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.