grandalés
Asturianu editar
Pronunciación y silabación: [ ɣɾa(ŋ)n.daˈles ]
Etimoloxía: De Grandas (de Salime) + sufixu -és.
Sustantivu editar
singular masculín grandalés, femenín grandalesa; plural masculín y femenín grandaleses
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu y de la villa de Grandas de Salime.
Sinónimos editar
- raro grandés
Pallabres rellacionaes editar
Traducciones y equivalencies editar
Axetivu editar
singular masculín grandalés, femenín grandalesa, neutru grandalés ~ grandaleso; plural masculín y femenín grandaleses
- (Xentiliciu) Relativo al conceyu y a la villa de Grandas de Salime.
Sinónimos editar
- raro grandés
Pallabres rellacionaes editar
Traducciones y equivalencies editar
Forma d’axetivu editar
- Forma neutra de grandalés.
Otres formes
Referencies editar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
Gallegu editar
Pronunciación y silabación: [ ɡɾan.daˈles ]
Sustantivu editar
singular masculín grandalés, femenín grandalesa; plural masculín grandaleses, femenín grandalesas
- (Xentiliciu) Grandalés (habitante).
Otres formes
Axetivu editar
singular masculín grandalés, femenín grandalesa; plural masculín grandaleses, femenín grandalesas
- (Xentiliciu) Grandalés, de Grandas de Salime.
Otres formes
Referencies editar
- Dicionario do Galego de Asturias; Carlos Xesús Varela Aenlle, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2021; ISBN: 978-84-8158-897-2.