Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈuŋ.ɣa.ɾo ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra d'húngaru.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈuŋ.ga.ɾo ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular húngaro ensin plural

  1. (Llingüística) Húngaru.

  Axetivu editar

singular masculín húngaro, femenín húngara ; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru, d'Hungría.
  2. (Filoloxía) Húngaru, de la llingua húngara.

  Sinónimos


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈuŋ.ga.ɾo ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular húngaro ensin plural

  1. (Llingüística) Húngaru.

  Sinónimos

  Axetivu editar

singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru, d'Hungría.
  2. (Filoloxía) Húngaru, de la llingua húngara.

  Sinónimos


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈũ.ɡɐ.ɾu ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular húngaro ensin plural

  1. (Llingüística) Húngaru.

  Sinónimos

  Axetivu editar

singular masculín húngaro, femenín húngara; plural masculín húngaros, femenín húngaras

  1. (Xentiliciu) Húngaru, d'Hungría.
  2. (Filoloxía) Húngaru, de la llingua húngara.

  Sinónimos