Mira tamién: herbivoro

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ eɾˈβi.βo.ɾo ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra d'herbívoru.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ eɾˈβi.βo.ɾo ]

  Axetivu editar

singular masculín herbívoro, femenín herbívora ; plural masculín herbívoros, femenín herbívoras

  1. (Bioloxía) Herbívoru.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ɛɾˈβi.βo.ɾo ]

  Axetivu editar

singular masculín herbívoro, femenín herbívora; plural masculín herbívoros, femenín herbívoras

  1. (Bioloxía) Herbívoru.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: portugués européu [ ɛɾˈβi.vu.ɾu ]

  Axetivu editar

singular masculín herbívoro, femenín herbívora; plural masculín herbívoros, femenín herbívoras

  1. (Bioloxía) Herbívoru.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar