herba
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈeɾ.βa ]
Sustantivu editar
femenín singular herba; plural herbes
- (Botánica) Cualquier planta pequeña verde monocotiledónea, ensin raíz, tueru o cañes maderices, de fueya blandio que suel perder n'hibiernu, magar tamién pue ser perenne.
- (Botánica), (Agricultura) El conxuntu de plantes que cubren los praos, xardinos o sitios poco frecuentaos, y que se siega davezu p'alimentar a animales de granxa como vaques, burros, etc. → con esti significáu, ye sustantivu non cuntable; ensin plural
- (Agricultura) Trabayu de segar un prau y recoyelo.
Otres formes
- yerba → forma encamentada nel DALLA
Pallabres derivaes
Pallabres rellacionaes
Traducciones editar
«herba»: planta pequeña verde non maderiza
«herba»: conxuntu de plantes pequeñes verdes non maderices
Referencies editar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- TermAst. Propuestes de Terminoloxía Asturiana. Terminoloxía de Botánica, Bertu Ordiales García; Academia de la Llingua Asturiana, Softastur, COIIPA-Colegio de Ingenieros de Informática del Principado de Asturias, 2020. Consulta on-line.
Catalán
editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈeɾ.βə ]; catalán occidental [ ˈeɾ.βa ]
Sustantivu editar
femenín singular herba; plural herbes
- (Botánica) Yerba (planta).
- (Botánica), (Agricultura) Yerba (conxuntu vexetal que cubre un terrén), campar.
Pallabres rellacionaes
Gallegu
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈɛɾ.βa ]
Sustantivu editar
femenín singular herba; plural herbas
- (Botánica) Yerba (planta).
- (Botánica), (Agricultura) Yerba (conxuntu vexetal que cubre un terrén), campar.