Aragonés

editar

  Pronunciación y silabación: [ i.ɾaˈnja.na ]

  Sustantivu

editar

singular femenín iraniana, masculín iranián; plural femenín iranianas, masculín iranians

  1. (Xentiliciu) Iranina (habitante).

  Términos rellacionaos

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'iranián.


Catalán

editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ i.ɾə.niˈa.nə ]; catalán occidental [ i.ɾa.niˈa.na ]

  Sustantivu

editar

singular femenín iraniana, masculín iranià; plural femenín iranianes, masculín iranians

  1. (Xentiliciu) Iranina (habitante).

  Términos rellacionaos

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'iranià.


Gallegu

editar

  Pronunciación y silabación: [ i.ɾaˈnja.na ]

  Sustantivu

editar

singular femenín iraniana, masculín iraniano; plural femenín iranianas, masculín iranianos

  1. (Xentiliciu) Iranina (habitante).

  Términos rellacionaos

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'iraniano.


Occitanu

editar

  Pronunciación y silabación: [ i.ɾaˈnja.no ]

  Sustantivu

editar

singular femenín iraniana, masculín iranian; plural femenín iranianas, masculín iranians

  1. (Xentiliciu) Iranina (habitante).

  Términos rellacionaos

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'iranian.


Portugués

editar

  Pronunciación y silabación: [ i.ɾɐ.niˈɐ.nɐ ]

  Sustantivu

editar

singular femenín iraniana, masculín iraniano; plural femenín iranianas, masculín iranianos

  1. (Xentiliciu) Iranina (habitante).

  Términos rellacionaos

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular d'iraniano.