Mira tamién: italián, Italian

Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ i.taˈlja ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín italian, femenín italiana; plural masculín italians, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular italian ensin plural

  1. (Llingüística) Italianu, llingua italiana.

  Axetivu editar

singular masculín italian, femenín italiana; plural masculín italians, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
  2. (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar


Rumanu editar

  Pronunciación y silabación: [ i.ta.liˈan ]

  Sustantivu editar

masculín italian, femenín italiană/italiancă; plural masculín italieni, femenín italiene/italience

  1. (Xentiliciu) Italianu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

masculín italian, femenín italiană/italiancă; plural masculín italieni, femenín italiene/italience

  1. (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
  2. (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.

  Pallabres rellacionaes

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar

  • Dicționarul Explicativ al Limbii Române; Academia Română - Institutul de Lingvistică „Iorgu Iordan - Al. Rosetti”; Univers Enclicopedic, Bucarest, 2016. ISBN: 978-606-704-161-3.