Asturianu

editar

  Pronunciación y silabación: [ i.taˈlja.no ]

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma neutra d'italianu ~ italián.


Español

editar

  Pronunciación y silabación: [ i.taˈlja.no ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu (habitante).

  Términos rellacionaos editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular italiano ensin plural

  1. (Llingüística) Italianu, llingua italiana.

  Axetivu

editar

singular masculín italiano, femenín italiana ; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
  2. (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.

  Términos rellacionaos editar

Referencies

editar
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu

editar

  Pronunciación y silabación: [ i.taˈlja.no ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu (habitante).

  Términos rellacionaos editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular italiano ensin plural

  1. (Llingüística) Italianu, llingua italiana.

  Axetivu

editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
  2. (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.

  Términos rellacionaos editar

Referencies

editar


Italianu

editar

  Pronunciación y silabación: [ i.taˈlja.no ]

(rexistru)

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italiani, femenín italiane

  1. (Xentiliciu) Italianu (habitante).

  Términos rellacionaos editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular italiano ensin plural

  1. (Llingüística) Italianu, llingua italiana.

  Axetivu

editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italiani, femenín italiane

  1. (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
  2. (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.

  Términos rellacionaos editar


Portugués

editar

  Pronunciación y silabación: [ i.tɐ.ɫiˈɐ.nu ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu (habitante).

  Términos rellacionaos editar

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular italiano ensin plural

  1. (Llingüística) Italianu, llingua italiana.

  Axetivu

editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
  2. (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.

  Términos rellacionaos editar

Referencies

editar