Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ i.taˈlja.no ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra d'italianu ~ italián.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ i.taˈlja.no ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular italiano ensin plural

  1. (Llingüística) Italianu, llingua italiana.

  Axetivu editar

singular masculín italiano, femenín italiana ; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
  2. (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ i.taˈlja.no ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular italiano ensin plural

  1. (Llingüística) Italianu, llingua italiana.

  Axetivu editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
  2. (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar


Italianu editar

  Pronunciación y silabación: [ i.taˈlja.no ]

(rexistru)

  Sustantivu (1) editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italiani, femenín italiane

  1. (Xentiliciu) Italianu (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular italiano ensin plural

  1. (Llingüística) Italianu, llingua italiana.

  Axetivu editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italiani, femenín italiane

  1. (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
  2. (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.

  Pallabres rellacionaes editar


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ i.tɐ.ɫiˈɐ.nu ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu (habitante).

  Pallabres rellacionaes editar

  Sustantivu (2) editar

masculín singular italiano ensin plural

  1. (Llingüística) Italianu, llingua italiana.

  Axetivu editar

singular masculín italiano, femenín italiana; plural masculín italianos, femenín italianas

  1. (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
  2. (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.

  Pallabres rellacionaes editar

Referencies editar