Mira tamién: lítio

EspañolEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈli.tjo ]

  SustantivuEditar

masculín singular litio ensin plural

  1. (Química) Litiu.

ReferenciesEditar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


EsperantoEditar

  Pronunciación y silabación: [ liˈti.o ]

(rexistru)

  SustantivuEditar

nominativu singular litio; acusativu singular lition; sustantivu non cuntable; ensin plural

  1. (Química) Litiu.

GalleguEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈli.tjo ]

  SustantivuEditar

masculín singular litio ensin plural

  1. (Química) Litiu.

ReferenciesEditar


ItalianuEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈli.tjo ]

  SustantivuEditar

masculín singular litio ensin plural

  1. (Química) Litiu.


VascuEditar

  Pronunciación y silabación: [ li.ti.o ]

  SustantivuEditar

inanimáu - nominativu litio, definíu singular litioa, ergativu singular litioak sustantivu non cuntable; ensin plural

  1. (Química) Litiu.

  Declinación

ReferenciesEditar

  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.