Catalán editar

  Pronunciación y silabación: [ ɫi.tuˈa ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín lituà, femenín lituana ; plural masculín lituans, femenín lituanes

  1. (Xentiliciu) Lituanu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular lituà ensin plural

  1. (Llingüística) Lituanu, llingua lituana.

  Axetivu editar

singular masculín lituà, femenín lituana; plural masculín lituans, femenín lituanes

  1. (Xentiliciu) Lituanu, de Lituania.
  2. (Filoloxía) Lituanu, de la llingua lituana.

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.