llavianeta
Asturianu editar
Pronunciación y silabación: [ ʎa.βjaˈne.ta ]
Etimoloxía: De Llaviana + sufixu -etu.
Sustantivu editar
singular femenín llavianeta, masculín llavianetu ; plural femenín llavianetes, masculín llavianetos → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu de Llaviana.
Sinónimos editar
Pallabres rellacionaes editar
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de llavianetu.
Referencies editar
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.