mallorquín
![]() |
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ma.ʎoɾˈkiŋ ]
SustantivuEditar
singular masculín mallorquín , femenín mallorquina; plural masculín mallorquinos, femenín mallorquines
- (Xentiliciu) Habitante de Mallorca.
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
|
|
AxetivuEditar
singular masculín mallorquín, femenín mallorquina, neutru mallorquino; plural masculín mallorquinos, femenín mallorquines
- (Xentiliciu) Relativo a Mallorca.
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
|
|
ReferenciesEditar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ ma.ʎoɾˈkin ]
SustantivuEditar
singular masculín mallorquín, femenín mallorquina; plural masculín mallorquins, femenín mallorquinas
- (Xentiliciu) Mallorquín (habitante).
Pallabres rellacionaes
AxetivuEditar
singular masculín mallorquín, femenín mallorquina; plural masculín mallorquins, femenín mallorquinas
- (Xentiliciu) Mallorquín, de Mallorca.
Pallabres rellacionaes
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: non yeísta [ ma.ʎoɾˈkin ]; yeísta [ ma.ʝoɾˈkin ]
SustantivuEditar
singular masculín mallorquín, femenín mallorquina; plural masculín mallorquines, femenín mallorquinas
- (Xentiliciu) Mallorquín (habitante).
Pallabres rellacionaes
AxetivuEditar
singular masculín mallorquín , femenín mallorquina ; plural masculín mallorquines, femenín mallorquinas
- (Xentiliciu) Mallorquín, de Mallorca.
Pallabres rellacionaes
ReferenciesEditar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.