mante
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈma(ŋ)n.te ]
Etimoloxía: Apócope d'amante.
Interxeición
editar- Pallabra pa dirixise a una persona cola que se tien confianza.
Términos rellacionaos
Cites
- «(...) Adela... Tuvimos muncha suerte, mante... Si isi cabrón pilla al «priitu» en vez d'a nosotros lu esfarrapa. (...)»; Imago, Adolfo Camilo Díaz; KRK & Conseyería de Cultura, Comunicación Social y Turismu, Uviéu, 2007, ISBN: 978-84-8367-022-4; páx. 13.
Traducciones y equivalencies
editarReferencies
editar- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.