mar
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈmaɾ ]
Etimoloxía: Del llatín mare.
SustantivuEditar
masculín o femenín singular mar; plural mares
- (Xeografía) Masa d'agua salao qu'ocupa les tres cuartes partes del planeta.
- (Xeografía) Nome que recibe caúna de les divisiones d'ésta.
TraduccionesEditar
Traducciones
Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «mar».
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈmaɾ ]
SustantivuEditar
masculín o femenín singular mar; plural mars
- (Xeografía) Mar.
CatalánEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈmaɾ ]
SustantivuEditar
masculín o femenín singular mar; plural mars
- (Xeografía) Mar.
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈmaɾ ]
SustantivuEditar
masculín o femenín singular mar; plural mares
- (Xeografía) Mar.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈmaɾ ]
SustantivuEditar
masculín singular mar; plural mares
- (Xeografía) Mar.
MirandésEditar
SustantivuEditar
masculín singular mar; plural mares
- (Xeografía) Mar.
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈmaɾ ], [ ˈma ]
«mar» (rexistru)
SustantivuEditar
femenín singular mar; plural mars
- (Xeografía) Mar.
PortuguésEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈmaɾ ]
SustantivuEditar
masculín singular mar; plural mares
- (Xeografía) Mar.