Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ma.ɾiˈɲa.na ]
  Etimoloxía: De (Les) Mariñes + sufixu -án.

  Sustantivu editar

singular femenín mariñana, masculín mariñán; plural femenín y masculín mariñanes

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Les Mariñes, nel conceyu de Villaviciosa.

  Pallabres rellacionaes editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de mariñán.

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.