mundu
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈmu(ŋ)n.du ]
Etimoloxía: Del llatín mundus (mundu).
SustantivuEditar
Singular | Plural |
---|---|
mundu [ ˈmu(ŋ)n.du ] |
mundos [ ˈmu(ŋ)n.dos ] |
masculín singular mundu; plural mundos
- Conxuntu de toles coses qu'esisten.
- (Astronomía) Oxetu celeste que la so órbita tien como centru una estrella.
- (Astronomía) N'especial, la Tierra.
Otres formes
Sinónimos
TraduccionesEditar
«mundu»: coses qu'esisten
«mundu»: planeta
«mundu»: la Tierra
ReferenciesEditar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
VascuEditar
Pronunciación y silabación: [ mun.du ]
SustantivuEditar
- (Astronomía) Mundu.
ReferenciesEditar
- Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.