olicianu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ o.liˈθja.nu ]

Sustantivu

singular masculín olicianu, femenín oliciana; plural masculín olicianos, femenín olicianes

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar d'Oliciu, nel conceyu Cangues d'Onís.

Pallabres rellacionaes

• cangués; cañuscu, cóncanu, cuadonguín, llerizanu, lluevizu, perllezanu, rieranu, següenquín, tornixu

Axetivu

singular masculín olicianu, femenín oliciana, neutru oliciano; plural masculín olicianos, femenín olicianes

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar d'Oliciu, nel conceyu Cangues d'Onís.

Pallabres rellacionaes

• cangués; cañuscu, cóncanu, cuadonguín, llerizanu, lluevizu, perllezanu, rieranu, següenquín, tornixu

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
• DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.