ongrés
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ uŋˈgɾes ]
«ongrés» (rexistru)
Sustantivu (1)Editar
singular masculín ongrés, femenín ongresa; plural masculín ongreses, femenín ongresas
- (Xentiliciu) Húngaru (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular ongrés ensin plural
AxetivuEditar
singular masculín ongrés, femenín ongresa; plural masculín ongreses, femenín ongresas
- (Xentiliciu) Húngaru, d'Hungría.
- (Filoloxía) Húngaru, de la llingua húngara.