Mira tamién: ós, Os

Asturianu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ ˈos ]
(rexistru)
  Anagrama: so

  Forma de sustantivu

editar
  1. Forma plural d'o.


Aragonés

editar

  Pronunciación

editar
  • [ ˈos ]

  Forma de sustantivu

editar
  1. Forma plural d'o.

Catalán

editar

  Pronunciación

editar
  • [ ˈos ]
(rexistru)

  Sustantivu

editar

singular masculín os, femenín ossa ; plural masculín ossos, femenín osses

  1. (Úrsidos) Osu (especie).
  2. (Úrsidos) Osu machu.

  Otres formes editar

  • ós (ortografía tradicional)

  Términos rellacionaos editar

  Observaciones editar

  • Tres de la reforma ortográfica de 2016, esta pallabra ortografíase «os», esto ye, ensin acentu gráficu diacríticu; l'usu d'ésti, «ós», ye llibre n'usos metallingüísticos, testos dialectales y n'espresiones puntuales o enunciaos aisllaos nos que pue producise ambigüedá.

  Forma de sustantivu

editar
  1. Forma plural d'o.

Referencies

editar
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Gallegu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ ˈɔs ]

  Forma de sustantivu

editar
  1. Forma plural d'o.


Inglés

editar

  Pronunciación

editar
  • inglés británicu [ ˈəʊz ]
  • inglés americanu [ ˈoʊz ]

  Anagrama: so

  Forma de sustantivu

editar
  1. Forma plural d'o.

  Otres formes editar