paramés

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ pa.ɾaˈmes ]
Etimoloxía: De Paramios + sufixu -és.

Sustantivu

singular masculín paramés, femenín paramesa; plural masculín y femenín parameses → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Paramios, nel conceyu d'A Veiga.

Pallabres rellacionaes

• veigueñu

Axetivu

singular masculín paramés, femenín paramesa, neutru paramés ~ parameso; plural masculín y femenín parameses → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Paramios, nel conceyu d'A Veiga.

Pallabres rellacionaes

• veigueñu

Forma d’axetivu

1. Forma neutra de paramés.

Otres formes

• parameso

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.