Mira tamién: politeista, politeïsta

Asturianu

editar

  Pronunciación y silabación: [ po.li.teˈis.ta ]

  Sustantivu

editar

singular masculín y femenín politeísta ; plural masculín y femenín politeístes

  1. (Mitoloxía y relixón) Persona que practica una creyencia de múltiples divinidaes, como l'hinduismu o la relixón romana.

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies

editar

  Axetivu

editar

singular masculín, femenín y neutru politeísta ; plural masculín y femenín politeístes

  1. (Mitoloxía y relixón) Relativo al politeísmu, a la creyencia en múltiples divinidaes.

  Traducciones y equivalencies

editar


Español

editar

  Pronunciación y silabación: [ po.li.teˈis.ta ]

  Sustantivu

editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.

  Axetivu

editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.


Gallegu

editar

  Pronunciación y silabación: [ pɔ.li.teˈis.ta ]

  Sustantivu

editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.

  Axetivu

editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.


Portugués

editar

  Sustantivu

editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.

  Axetivu

editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.

  Sinónimos