Mira tamién: politeista, politeïsta

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ po.li.teˈis.ta ]

  Sustantivu editar

singular masculín y femenín politeísta ; plural masculín y femenín politeístes

  1. (Mitoloxía y relixón) Persona que practica una creyencia de múltiples divinidaes, como l'hinduismu o la relixón romana.

  Pallabres rellacionaes

  Traducciones y equivalencies editar

  Axetivu editar

singular masculín, femenín y neutru politeísta ; plural masculín y femenín politeístes

  1. (Mitoloxía y relixón) Relativo al politeísmu, a la creyencia en múltiples divinidaes.

  Traducciones y equivalencies editar


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ po.li.teˈis.ta ]

  Sustantivu editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.

  Axetivu editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ pɔ.li.teˈis.ta ]

  Sustantivu editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.

  Axetivu editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.


Portugués editar

  Sustantivu editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.

  Axetivu editar

singular masculín y femenín politeísta; plural masculín y femenín politeístas

  1. (Mitoloxía y relixón) Politeísta.

  Sinónimos