AragonésEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈpo.ro ]

  SustantivuEditar

masculín singular porro; plural porros

  1. (Botánica), (Agricultura), (Alimentación), (Gastronomía) Puerru, ayu puerru (planta y bulbu).

ReferenciesEditar

  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.


CatalánEditar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈpo.ru ]; catalán occidental [ ˈpo.ro ]

  SustantivuEditar

masculín singular porro; plural porros

  1. (Botánica), (Agricultura), (Alimentación), (Gastronomía) Puerru, ayu puerru (planta y bulbu).

ReferenciesEditar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


GalleguEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈpo.ro ], [ ˈpɔ.ro ]

  SustantivuEditar

masculín singular porro; plural porros

  1. (Botánica), (Agricultura), (Alimentación), (Gastronomía) Puerru, ayu puerru (planta y bulbu).

  Sinónimos

ReferenciesEditar

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


PortuguésEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈpo.ʁu ]

  SustantivuEditar

masculín singular porro; plural porros

  1. (Botánica), (Agricultura), (Alimentación), (Gastronomía) Puerru, ayu puerru (planta y bulbu).

  Sinónimos

ReferenciesEditar