prago

Gallegu

Pronunciación

• [ ˈpɾa.ɣo ]

Sustantivu

masculín singular prago; plural pragos

1. (Ictioloxía) Rubiel, rubiellu (Pagrus pagrus).

Otres formes

• pargo

Referencies

• Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
• TERGAL - Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades; Xunta de Galicia. ISSN 2530-4917 Consulta on-line.