raigañu
Asturianu
editar Pronunciación y silabación: [ rajˈɣa.ɲu ]
Sustantivu
editarmasculín singular raigañu; plural raigaños
- (Botánica) Parte soterraña, más raramente aérea, d'un vexetal que-y permite tomar del suelu los elementos precisos pa la so nutrición (agua y minerales), y que tamién-y sirve pa sofitalu; sobre too cuando ésta ye grande.
- (Botánica) El conxuntu d'esi muérganu soterrañu d'un vexetal; sobre too cuando ésta ye grande. → con esti significáu, ye sustantivu non cuntable; ensin plural
- (Botánica) Tueru cola raíz arrancaos d'un árbol.
- Madera que se saca de la raíz del árbol.
- (Botánica) Rabu de la fueya o del frutu del pinu.
- (Anatomía), (Zootomía) La parte del diente que ta na xenxiva.
- L'entamu, l'orixe de daqué.
- Antecedentes, vezos y intereses que dan solidez a daqué.
- L'antroxu tien munchu raigañu n'Asturies.
Sinónimos
Traducciones y equivalencies
editar«raigañu»: parte soterraña d'un vexetal
«raigañu»: parte del diente que ta na xenxiva