Asturianu

editar

  Pronunciación y silabación: [ rajˈɣa.ɲu ]

  Sustantivu

editar

masculín singular raigañu; plural raigaños

  1. (Botánica) Parte soterraña, más raramente aérea, d'un vexetal que-y permite tomar del suelu los elementos precisos pa la so nutrición (agua y minerales), y que tamién-y sirve pa sofitalu; sobre too cuando ésta ye grande.
  2. (Botánica) El conxuntu d'esi muérganu soterrañu d'un vexetal; sobre too cuando ésta ye grande. con esti significáu, ye sustantivu non cuntable; ensin plural
  3. (Botánica) Tueru cola raíz arrancaos d'un árbol.
  4. Madera que se saca de la raíz del árbol.
  5. (Botánica) Rabu de la fueya o del frutu del pinu.
  6. (Anatomía), (Zootomía) La parte del diente que ta na xenxiva.
  7. L'entamu, l'orixe de daqué.
  8. Antecedentes, vezos y intereses que dan solidez a daqué.
    L'antroxu tien munchu raigañu n'Asturies.

  Sinónimos

  Traducciones y equivalencies

editar