ruso
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈru.so ]
Forma d’axetivuEditar
- Forma neutra de rusu.
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈru.so ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín ruso, femenín rusa; plural masculín rusos, femenín rusas
- (Xentiliciu) Rusu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular ruso ensin plural
- (Llingüística) Rusu, llingua rusa.
AxetivuEditar
singular masculín ruso, femenín rusa; plural masculín rusos, femenín rusas
- (Xentiliciu) Rusu, de Rusia.
- (Filoloxía) Rusu, de la llingua rusa.
Pallabres rellacionaes
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈru.so ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín ruso, femenín rusa; plural masculín rusos, femenín rusas
- (Xentiliciu) Rusu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular ruso ensin plural
- (Llingüística) Rusu, llingua rusa.
AxetivuEditar
singular masculín ruso, femenín rusa ; plural masculín rusos, femenín rusas
- (Xentiliciu) Rusu, de Rusia.
- (Filoloxía) Rusu, de la llingua rusa.
Pallabres rellacionaes
ReferenciesEditar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈru.so ]
Sustantivu (1)Editar
singular masculín ruso, femenín rusa; plural masculín rusos, femenín rusas
- (Xentiliciu) Rusu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2)Editar
masculín singular ruso ensin plural
- (Llingüística) Rusu, llingua rusa.
AxetivuEditar
singular masculín ruso, femenín rusa; plural masculín rusos, femenín rusas
- (Xentiliciu) Rusu, de Rusia.
- (Filoloxía) Rusu, de la llingua rusa.
Pallabres rellacionaes
ReferenciesEditar
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.