sèrbe

Mira tamién: serbe, Serbe

Occitanu

Pronunciación y silabación: [ ˈsɛɾ.βe ]

Sustantivu (1)

singular masculín sèrbe, femenín sèrba; plural masculín sèrbes, femenín sèrbas

1. (Xentiliciu) Serbiu (habitante).

Pallabres rellacionaes

• Serbia

Sustantivu (2)

masculín singular sèrbe ensin plural

1. (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.

Axetivu

singular masculín sèrbe, femenín sèrba; plural masculín sèrbes, femenín sèrbas

1. (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
2. (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.

Pallabres rellacionaes

• Serbia