santallés
Asturianu editar
Pronunciación y silabación: [ sa(ŋ)n.taˈʎes ]
Etimoloxía: De Santalla + sufixu -és.
Sustantivu editar
singular masculín santallés, femenín santallesa; plural masculín y femenín santalleses → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu de Santalla d'Ozcos.
- (Xentiliciu) Habitante de la villa de Santalla, cabeza del conceyu de Santalla d'Ozcos.
Pallabres rellacionaes editar
- [1] Sa
Traducciones y equivalencies editar
Traducciones
|
Axetivu editar
singular masculín santallés, femenín santallesa, neutru santallés ~ santalleso; plural masculín y femenín santalleses → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Relativo al conceyu de Santalla d'Ozcos.
- (Xentiliciu) Relativo a la villa de Santalla, cabeza del conceyu de Santalla d'Ozcos.
Pallabres rellacionaes editar
- [1] Sa
Traducciones y equivalencies editar
Traducciones
|
Forma d’axetivu editar
- Forma neutra de santallés.
Otres formes editar
Referencies editar
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
Gallegu editar
Pronunciación y silabación: [ san.taˈʎes ]
Sustantivu editar
singular masculín santallés, femenín santallesa; plural masculín santalleses, femenín santallesas
- (Xentiliciu) Santallés (habitante).
Sinónimos
Axetivu editar
singular masculín santallés, femenín santallesa; plural masculín santalleses, femenín santallesas
- (Xentiliciu) Santallés, de Santalla d'Ozcos.
Sinónimos
Referencies editar
- Dicionario do Galego de Asturias; Carlos Xesús Varela Aenlle, Servizo de Publicacións da Universidade de Vigo, 2021; ISBN: 978-84-8158-897-2.