señoríu

Asturianu

El señoríu de Vizcaya.

Pronunciación y silabación: [ se.ɲoˈɾi.u ], [ se.ɲoˈɾiw ]

Sustantivu

masculín singular señoríu; plural señoríos

1. (Política), (Xeografía) Territoriu o estáu que ta gobernáu o tien como cabezaleru o cabezalera a un señor o una señora.

   Señoríu de Vizcaya.

Pallabres rellacionaes

• reinu, principáu, ducáu, marquesáu, condáu, vizcondáu; emiratu, sultanía/sultanatu, califatu; imperiu, patriarcáu

Traducciones

«señoríu»: territoriu d'un señor o d'una señora

Catalán: senyoria (ca), senyoriu (ca) Español: señorío (es) Francés: seigneurie (fr) Gallegu: señorío (gl)

Inglés: lordship (en) Portugués: senhorio (pt) Vascu: jaurerri (eu)

Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «señoríu».

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.