serbio
![]() |
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]
Forma d’axetivu
editar- Forma neutra de serbiu.
Aragonés
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]
Sustantivu (1)
editarsingular masculín serbio , femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu (habitante).
Términos rellacionaos
Sustantivu (2)
editarmasculín singular serbio ensin plural
- (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.
Axetivu
editarsingular masculín serbio , femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
- (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.
Términos rellacionaos
Español
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]
Sustantivu (1)
editarsingular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu (habitante).
Términos rellacionaos
Sustantivu (2)
editarmasculín singular serbio ensin plural
- (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.
Axetivu
editarsingular masculín serbio, femenín serbia ; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
- (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.
Términos rellacionaos
Gallegu
editar
Pronunciación y silabación: [ ˈsɛɾ.βjo ]
Sustantivu (1)
editarsingular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu (habitante).
Términos rellacionaos
Sustantivu (2)
editarmasculín singular serbio ensin plural
- (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.
Axetivu
editarsingular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
- (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.