Mira tamién: sérbio

Asturianu

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma neutra de serbiu.


Aragonés

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular serbio ensin plural

  1. (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.

  Axetivu

editar

singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
  2. (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.

  Pallabres rellacionaes


Español

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular serbio ensin plural

  1. (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.

  Axetivu

editar

singular masculín serbio, femenín serbia ; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
  2. (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.

  Pallabres rellacionaes


Gallegu

editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈsɛɾ.βjo ]

  Sustantivu (1)

editar

singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2)

editar

masculín singular serbio ensin plural

  1. (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.

  Axetivu

editar

singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
  2. (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.

  Pallabres rellacionaes