serbio
Mira tamién: sérbio |
Asturianu editar
Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]
Forma d’axetivu editar
- Forma neutra de serbiu.
Aragonés editar
Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]
Sustantivu (1) editar
singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2) editar
masculín singular serbio ensin plural
- (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.
Axetivu editar
singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
- (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.
Pallabres rellacionaes
Español editar
Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]
Sustantivu (1) editar
singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2) editar
masculín singular serbio ensin plural
- (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.
Axetivu editar
singular masculín serbio, femenín serbia ; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
- (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.
Pallabres rellacionaes
Gallegu editar
Pronunciación y silabación: [ ˈsɛɾ.βjo ]
Sustantivu (1) editar
singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu (habitante).
Pallabres rellacionaes
Sustantivu (2) editar
masculín singular serbio ensin plural
- (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.
Axetivu editar
singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias
- (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
- (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.