Mira tamién: sérbio

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra de serbiu.


Aragonés editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular serbio ensin plural

  1. (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.

  Axetivu editar

singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
  2. (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.

  Pallabres rellacionaes


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈseɾ.βjo ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular serbio ensin plural

  1. (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.

  Axetivu editar

singular masculín serbio, femenín serbia ; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
  2. (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.

  Pallabres rellacionaes


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ ˈsɛɾ.βjo ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular serbio ensin plural

  1. (Llingüística) Serbiu, llingua serbia.

  Axetivu editar

singular masculín serbio, femenín serbia; plural masculín serbios, femenín serbias

  1. (Xentiliciu) Serbiu, de Serbia.
  2. (Filoloxía) Serbiu, de la llingua serbia.

  Pallabres rellacionaes