Mira tamién: , , și, Si

Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ si ]; [ sj ] (cuando-y sigue vocal)
  Etimoloxía: Del llatín si.

  Conxunción editar

  1. Pallabra cola que s'introduz una oración condicional.

  Traducciones y equivalencies editar

Referencies editar

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Español editar

  Sustantivu editar

masculín singular si; plural sis

  1. (Música) .

  Conxunción editar

  1. Si.

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Francés editar

  Pronunciación y silabación: [ si ]

(rexistru)

  Sustantivu editar

masculín invariable si singular y plural

  1. (Música) .

  Alverbiu editar

  1. (Alverbiu d'afirmación) , pallabra p'afirmar contradiciendo una negación.
  2. Tan, tanto (acompañáu d'un axetivu o alverbiu).

  Conxunción editar

  1. Si.

  Otres formes


Gallegu editar

  Sustantivu editar

masculín singular si; plural sis

  1. (Música) .

  Pronome editar

  1. , pronome reflexivu tónicu pa les terceres persones.

  Alverbiu editar

  1. (Alverbiu d'afirmación) .

Referencies editar


Italianu editar

  Pronome editar

  1. Se, pronome reflexivu átonu pa les terceres persones.


Mirandés editar

  Pronome editar

  1. , forma reflexiva tónica pa les terceres persones.


Portugués editar

  Sustantivu editar

masculín singular si; plural sis

  1. (Música) .

  Pronome editar

  1. , pronome reflexivu tónicu pa les terceres persones.