Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ soˈɾja.no ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra de sorianu.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ soˈɾja.no ]

  Sustantivu editar

singular masculín soriano, femenín soriana; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu (habitante de la ciudá o de la provincia).

  Axetivu editar

singular masculín soriano, femenín soriana ; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu, de Soria (ciudá o provincia).

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ sɔˈɾja.no ]

  Sustantivu editar

singular masculín soriano, femenín soriana; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu (habitante de la ciudá o de la provincia).

  Axetivu editar

singular masculín soriano, femenín soriana; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu, de Soria (ciudá o provincia).

Referencies editar

  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ su.ɾiˈɐ.nu ]

  Sustantivu editar

singular masculín soriano, femenín soriana; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu (habitante de la ciudá o de la provincia).

  Axetivu editar

singular masculín soriano, femenín soriana; plural masculín sorianos, femenín sorianas

  1. (Xentiliciu) Sorianu, de Soria (ciudá o provincia).

Referencies editar