tornixa

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ toɾˈni.ʃa ]

Sustantivu

singular femenín tornixa, masculín tornixu ; plural femenín tornixes, masculín tornixos

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Tornín, nel conceyu Cangues d'Onís.

Pallabres rellacionaes

• canguesa; cañusca, cóncana, cuadonguina, llerizana, llueviza, oliciana, perllezana, rierana, següenquina

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular de tornixu.

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
• DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.