toro
Aragonés editar
Pronunciación y silabación: [ ˈto.ɾo ]
Etimoloxía: Del llatín taurus.
Sustantivu editar
masculín singular toro; plural toros
- (Zooloxía) Güe.
- (Zooloxía) Güe non castráu.
Pallabres rellacionaes editar
Referencies editar
- Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
Catalán editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈtɔ.ɾu ]; catalán occidental [ ˈtɔ.ɾo ]
«toro» catalán oriental (rexistru)
Etimoloxía: Del llatín taurus.
Sustantivu editar
masculín singular toro; plural toros
- (Zooloxía) Güe.
- (Zooloxía) Güe non castráu.
Sinónimos editar
Pallabres rellacionaes editar
Referencies editar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Español editar
Pronunciación y silabación: [ ˈto.ɾo ]
Etimoloxía: Del llatín taurus.
Sustantivu editar
masculín singular toro; plural toros
- (Zooloxía) Güe.
- (Zooloxía) Güe non castráu.
Pallabres rellacionaes editar
Referencies editar
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.