torre
Asturianu
editar Pronunciación y silabación: [ ˈto.re ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
Sustantivu
editarfemenín singular torre; plural torres
- (Arquiteutura) Edificación alta na que predomina la dimensión vertical sobre l'amplitú; suel tar presente en fortificaciones pa sirvir de defensa, o n'ilesies pa sirvir de campanariu.
- (Inxeniería) Estructura metálica peralta, que suel sirvir pa instalar antenes de comunicación (radio, televisión, etc).
Sinónimos
- [1] torrexón (si ye pa defensa)
Términos rellacionaos
Traducciones y equivalencies
editarConsulta na Wikipedia l'artículu tocante a «torre».
Aragonés
editar Pronunciación y silabación: [ ˈto.re ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
Sustantivu
editarfemenín singular torre; plural torres
- (Arquiteutura) Torre.
Términos rellacionaos
Catalán
editar Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈto.rə ]; catalán occidental [ ˈto.re ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
Sustantivu
editarfemenín singular torre; plural torres
- (Arquiteutura) Torre.
Términos rellacionaos
Español
editar Pronunciación y silabación: [ ˈto.re ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
Sustantivu
editarfemenín singular torre; plural torres
- (Arquiteutura) Torre.
Términos rellacionaos
Gallegu
editar Pronunciación y silabación: [ ˈto.re ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
Sustantivu
editarfemenín singular torre; plural torres
- (Arquiteutura) Torre.
Términos rellacionaos
Mirandés
editar Pronunciación y silabación: [ ˈtɔ.rɨ ]
Sustantivu
editarfemenín singular torre; plural torres
- (Arquiteutura) Torre.
Términos rellacionaos editar
Occitanu
editar Pronunciación y silabación: [ ˈtu.re ]
«torre» (rexistru)
Etimoloxía: Del llatín turris.
Sustantivu
editarfemenín singular torre; plural torres
- (Arquiteutura) Torre.
Otres formes
Términos rellacionaos
Portugués
editar Pronunciación y silabación: portugués européu [ ˈto.ʁɨ ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
Sustantivu
editarfemenín singular torre; plural torres
- (Arquiteutura) Torre.