torre
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈto.re ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
SustantivuEditar
femenín singular torre; plural torres
- (Arquitectura) Edificación alta na que predomina la dimensión vertical sobre l'amplitú; suel tar presente en fortificaciones pa sirvir de defensa, o n'ilesies pa sirvir de campanariu.
- (Inxeniería) Estructura metálica peralta, que suel sirvir pa instalar antenes de comunicación (radio, televisión, etc).
Sinónimos
- [1] torrexón (si ye pa defensa)
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «torre».
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈto.re ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
SustantivuEditar
femenín singular torre; plural torres
- (Arquitectura) Torre.
Pallabres rellacionaes
CatalánEditar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈto.rə ]; catalán occidental [ ˈto.re ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
SustantivuEditar
femenín singular torre; plural torres
- (Arquitectura) Torre.
Pallabres rellacionaes
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈto.re ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
SustantivuEditar
femenín singular torre; plural torres
- (Arquitectura) Torre.
Pallabres rellacionaes
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈto.re ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
SustantivuEditar
femenín singular torre; plural torres
- (Arquitectura) Torre.
Pallabres rellacionaes
MirandésEditar
SustantivuEditar
femenín singular torre; plural torres
- (Arquitectura) Torre.
Pallabres rellacionaes
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈtu.re ]
«torre» (rexistru)
Etimoloxía: Del llatín turris.
SustantivuEditar
femenín singular torre; plural torres
- (Arquitectura) Torre.
Otres formes
Pallabres rellacionaes
PortuguésEditar
Pronunciación y silabación: portugués européu [ ˈto.ʁɨ ]
Etimoloxía: Del llatín turris.
SustantivuEditar
femenín singular torre; plural torres
- (Arquitectura) Torre.