Catalán editar

  Pronunciación y silabación: catalán oriental [ tu.ni.ziˈa.nə ]; catalán occidental [ tu.ni.ziˈa.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín tunisiana, masculín tunisià; plural femenín tunisianes, masculín tunisians

  1. (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de tunisià.


Gallegu editar

  Pronunciación y silabación: [ tu.niˈsja.na ]

  Sustantivu editar

singular femenín tunisiana, masculín tunisiano; plural femenín tunisianas, masculín tunisianos

  1. (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de tunisiano.


Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ ty.niˈzja.no ]

  Sustantivu editar

singular femenín tunisiana, masculín tunisian; plural femenín tunisianas, masculín tunisians

  1. (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de tunisian.


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ tu.ni.ziˈɐ.nɐ ]

  Sustantivu editar

singular femenín tunisiana, masculín tunisiano; plural femenín tunisianas, masculín tunisianos

  1. (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.

  Pallabres rellacionaes

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de tunisiano.