tunisiana
Catalán editar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ tu.ni.ziˈa.nə ]; catalán occidental [ tu.ni.ziˈa.na ]
Sustantivu editar
singular femenín tunisiana, masculín tunisià; plural femenín tunisianes, masculín tunisians
- (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de tunisià.
Gallegu editar
Pronunciación y silabación: [ tu.niˈsja.na ]
Sustantivu editar
singular femenín tunisiana, masculín tunisiano; plural femenín tunisianas, masculín tunisianos
- (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de tunisiano.
Occitanu editar
Pronunciación y silabación: [ ty.niˈzja.no ]
Sustantivu editar
singular femenín tunisiana, masculín tunisian; plural femenín tunisianas, masculín tunisians
- (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de tunisian.
Portugués editar
Pronunciación y silabación: [ tu.ni.ziˈɐ.nɐ ]
Sustantivu editar
singular femenín tunisiana, masculín tunisiano; plural femenín tunisianas, masculín tunisianos
- (Xentiliciu) Tunecina, habitante de Tunicia.
Pallabres rellacionaes
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de tunisiano.