Occitanu editar

  Pronunciación y silabación: [ tyɾkˈmɛ ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín turcmèn, femenín turcmèna; plural masculín turcmèns, femenín turcmènas

  1. (Xentiliciu) Turcomanu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular turcmèn ensin plural

  1. (Llingüística) Turcomanu, llingua turcomana.

  Axetivu editar

singular masculín turcmèn, femenín turcmèna; plural masculín turcmèns, femenín turcmènas

  1. (Xentiliciu) Turcomanu, de Turkmenistán.
  2. (Filoloxía) Turcomanu, de la llingua turcomana.

  Pallabres rellacionaes