turonés

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ tu.ɾoˈnes ]
Etimoloxía: De Turón + -és.

Sustantivu

singular masculín turonés, femenín turonesa; plural masculín y femenín turoneses → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Turón, nel conceyu de Mieres.

Términos rellacionaos

• mierense; cenerudu, güerianu

Axetivu

singular masculín turonés, femenín turonesa, neutru turonés ~ turoneso; plural masculín y femenín turoneses → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Turón, nel conceyu de Mieres.

Términos rellacionaos

• mierense; cenerudu, güerianu

Forma d’axetivu

1. Forma neutra de turonés.

Otres formes

• turoneso

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.