Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ tu.βaˈlwa.no ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra de tuvaluanu.


Aragonés editar

  Sustantivu (1) editar

singular masculín tuvaluano, femenín tuvaluana; plural masculín tuvaluanos, femenín tuvaluanas

  1. (Xentiliciu) Tuvaluanu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular tuvaluano ensin plural

  1. (Llingüística) Tuvaluanu, llingua tuvaluana.

  Axetivu editar

singular masculín tuvaluano, femenín tuvaluana; plural masculín tuvaluanos, femenín tuvaluanas

  1. (Xentiliciu) Tuvaluanu, de Tuvalu.
  2. (Filoloxía) Tuvaluanu, de la llingua tuvaluana.

  Pallabres rellacionaes


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ tu.βa.luˈano ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín tuvaluano, femenín tuvaluana; plural masculín tuvaluanos, femenín tuvaluanas

  1. (Xentiliciu) Tuvaluanu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular tuvaluano ensin plural

  1. (Llingüística) Tuvaluanu, llingua tuvaluana.

  Axetivu editar

singular masculín tuvaluano, femenín tuvaluana ; plural masculín tuvaluanos, femenín tuvaluanas

  1. (Xentiliciu) Tuvaluanu, de Tuvalu.
  2. (Filoloxía) Tuvaluanu, de la llingua tuvaluana.

  Pallabres rellacionaes


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: [ tu.va.luˈɐnu ]

  Sustantivu (1) editar

singular masculín tuvaluano, femenín tuvaluana; plural masculín tuvaluanos, femenín tuvaluanas

  1. (Xentiliciu) Tuvaluanu (habitante).

  Pallabres rellacionaes

  Sustantivu (2) editar

masculín singular tuvaluano ensin plural

  1. (Llingüística) Tuvaluanu, llingua tuvaluana.

  Axetivu editar

singular masculín tuvaluano, femenín tuvaluana; plural masculín tuvaluanos, femenín tuvaluanas

  1. (Xentiliciu) Tuvaluanu, de Tuvalu.
  2. (Filoloxía) Tuvaluanu, de la llingua tuvaluana.

  Pallabres rellacionaes