Mira tamién: ú, U

AsturianuEditar

  SustantivuEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈu ]


femenín singular u; plural us

  1. (Escritura) Nome de la ventena segunda lletra del alfabetu llatín asturianu, representada por u.

  AlverbiuEditar

  Pronunciación y silabación: [ u ]


  1. Indica'l sitiu del llugar o fechu.

  Otres formes

  Sinónimos

  RelativuEditar

  Pronunciación y silabación: [ u ]


  1. Pronome pa subordinar una oración, dándo-y un significáu de llugar.

  Otres formes

  Sinónimos

  • nel que, na que...; al que, a la que...; onde.

  ConxunciónEditar

  Pronunciación y silabación: [ u ], [ w ]


  1. Forma aconseyada pa o cuando-y sigue pallabra entamada por "o-" o "ho-".

CatalánEditar

  Pronunciación y silabación: [ ˈu ]

  SustantivuEditar

  1. Un.

  Otres formes


EspañolEditar

  Pronunciación y silabación: [ u ]

  ConxunciónEditar

  1. Forma que s'usa cuando-y sigue pallabra entamada por "o-" o "ho-". → o