usu
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ ˈu.su ]
Etimoloxía: Del llatín popular usare, deriváu del participiu pasáu uti (sirvise de).
Nome comúnEditar
masculín singular usu ; plural usos
- Acción o manera de facer que ye práctica común y repitida nun llugar o tiempu determinaos.
- Emplegar daqué con un fin determináu, sirvise d'un oxetu pa realizar una acción con elli.
- (Llingüística) Emplegu que se fai de les pallabres d'una llingua en determinaos contestos.
- Emplegu personal que se fai de les pallabres.
Sinónimos
- [1] costume, vezu, hábitu
- [2] utilización, emplegu
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
«usu»: costume, vezu
SicilianuEditar
Nome comúnEditar
- Usu.