xixonés
Asturianu
editar
Pronunciación y silabación: [ ʃi.ʃoˈnes ]
Etimoloxía: De Xixón + sufixu -és.
Sustantivu editar
singular masculín xixonés, femenín xixonesa; plural masculín y femenín xixoneses
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu de Xixón.
- (Xentiliciu) Habitante de la ciudá de Xixón.
Sinónimos
editar
Pallabres rellacionaes
editar
Traducciones editar
Axetivu editar
singular masculín xixonés, femenín xixonesa, neutru xixonés ~ xixoneso; plural masculín y femenín xixoneses
- (Xentiliciu) Relativo al conceyu de Xixón.
- (Xentiliciu) Relativo a la ciudá de Xixón.
Sinónimos
editar
Pallabres rellacionaes
editar
Traducciones editar
Forma d’axetivu editar
- Forma neutra de xixonés.
Otres formes
editar
Referencies editar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
Gallegu
editar
Pronunciación y silabación: [ ʃi.ʃoˈnes ]
Sustantivu editar
singular masculín xixonés, femenín xixonesa; plural masculín xixoneses, femenín xixonesas
- (Xentiliciu) Xixonés, xixoniegu (habitante).
Pallabres rellacionaes
editar
Axetivu editar
singular masculín xixonés, femenín xixonesa; plural masculín xixoneses, femenín xixonesas
- (Xentiliciu) Xixonés, xixoniegu, de Xixón.
Pallabres rellacionaes
editar
Referencies editar
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.