blanca
Asturianu editar
Pronunciación editar
- [ ˈblaŋ.ka ]
«blanca» (rexistru)
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de blancu.
Aragonés editar
Pronunciación editar
- [ ˈblaŋ.ka ]
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de blanco.
Catalán editar
Pronunciación editar
- catalán oriental [ ˈbɫaŋ.kə ]
- catalán occidental [ ˈbɫaŋ.ka ]
Sustantivu editar
femenín singular blanca; plural blanques
- (Zooloxía) Pega (Pica pica).
Sinónimos editar
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de blanc.
Referencies editar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Español editar
Pronunciación editar
- [ ˈblaŋ.ka ]
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de blanco.
Occitanu editar
Pronunciación editar
- [ ˈblaŋ.ko ]
Forma d’axetivu editar
- Forma femenina singular de blanc.