Asturianu editar

  Pronunciación editar

  • [ ˈblaŋ.ka ]
(rexistru)

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de blancu.


Aragonés editar

  Pronunciación editar

  • [ ˈblaŋ.ka ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de blanco.


Catalán editar

  Pronunciación editar

  • catalán oriental [ ˈbɫaŋ.kə ]
  • catalán occidental [ ˈbɫaŋ.ka ]

  Sustantivu editar

femenín singular blanca; plural blanques

  1. (Zooloxía) Pega (Pica pica).

  Sinónimos editar

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de blanc.

Referencies editar

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español editar

  Pronunciación editar

  • [ ˈblaŋ.ka ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de blanco.


Occitanu editar

  Pronunciación editar

  • [ ˈblaŋ.ko ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma femenina singular de blanc.