Biscaia
![]() |
CatalánEditar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ bisˈka.jə ]; catalán occidental [ bisˈka.ja ]
Nome propiuEditar
singular femenín «Biscaia»
Pallabres rellacionaes
ReferenciesEditar
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro la definición de «biscaí».
- «ésAdir», portal llingüísticu de la Corporación Catalana de Medios Audiovisuales; páxina web.
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ bisˈka.ja ]
Nome propiuEditar
singular femenín «Biscaia»
Pallabres rellacionaes
ReferenciesEditar
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro la definición de «biscaíño».
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ bisˈka.jo ]
Nome propiuEditar
singular femenín «Biscaia»
Pallabres rellacionaes
PortuguésEditar
Pronunciación y silabación: [ biʃˈka.jɐ ]
Nome propiuEditar
singular femenín «Biscaia»
Pallabres rellacionaes
ReferenciesEditar
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line. OBSERVACIÓN: Dientro la definición de «biscainho».
- Infopédia. Dicionários Porto Editora; Porto Editora 2003-2021. Páxina del diccionariu on-line. OBSERVACIÓN: Dientro la definición de «biscainho».