Dinamarca
AsturianuEditar
Pronunciación y silabación: [ di.naˈmar.ka ]
Nome propiuEditar
singular femenín «Dinamarca»
- (Topónimu) País nórdicu européu que llenda namái Alemaña, siendo la so capital Copenhague.
Pallabres rellacionaes
TraduccionesEditar
Traducciones
Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «Dinamarca».
ReferenciesEditar
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro la entrada de «danés» y otres.
- Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.
AragonésEditar
Pronunciación y silabación: [ di.naˈmaɾ.ka ]
Nome propiuEditar
singular femenín «Dinamarca»
- (Topónimu) Dinamarca.
Pallabres rellacionaes
CatalánEditar
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ di.nəˈmaɾ.kə ]; catalán occidental [ di.naˈmaɾ.ka ]
«Dinamarca» (rexistru)
Nome propiuEditar
singular femenín «Dinamarca»
- (Topónimu) Dinamarca.
Pallabres rellacionaes
EspañolEditar
Pronunciación y silabación: [ di.naˈmaɾ.ka ]
Nome propiuEditar
singular femenín «Dinamarca»
- (Topónimu) Dinamarca.
Pallabres rellacionaes
GalleguEditar
Pronunciación y silabación: [ di.naˈmaɾ.ka ]
Nome propiuEditar
singular femenín «Dinamarca»
- (Topónimu) Dinamarca.
Pallabres rellacionaes
MirandésEditar
Nome propiuEditar
singular femenín «Dinamarca»
- (Topónimu) Dinamarca.
OccitanuEditar
Pronunciación y silabación: [ di.naˈmaɾ.ko ]
Nome propiuEditar
singular femenín «Dinamarca»
Otres formes
Pallabres rellacionaes
PortuguésEditar
Pronunciación y silabación: [ di.nɐˈmaɾ.kɐ ]
Nome propiuEditar
singular femenín «Dinamarca»
- (Topónimu) Dinamarca.