Español

editar

  Pronunciación

editar
  • [ di.na.maɾˈke.sa ]

  Sustantivu

editar

singular femenín dinamarquesa, masculín dinamarqués; plural femenín dinamarquesas, masculín dinamarqueses

  1. (Xentiliciu) Danesa (habitante).

  Sinónimos editar

  Términos rellacionaos editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de dinamarqués.

Referencies

editar
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Diccionario panhispánico de dudas; Real Academia Española, 2005; ISBN: 978-8429406238. Versión on-line.


Gallegu

editar

  Pronunciación

editar
  • [ di.na.maɾˈke.sa ]

  Sustantivu

editar

singular femenín dinamarquesa, masculín dinamarqués; plural femenín dinamarquesas, masculín dinamarqueses

  1. (Xentiliciu) Danesa (habitante).

  Sinónimos editar

  Términos rellacionaos editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de dinamarqués.

Referencies

editar
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Portugués

editar

  Pronunciación

editar
  • [ di.nɐ.mɐɾˈke.zɐ ]

  Sustantivu

editar

singular femenín dinamarquesa, masculín dinamarquês; plural femenín dinamarquesas, masculín dinamarqueses

  1. (Xentiliciu) Danesa (habitante).

  Sinónimos editar

  Términos rellacionaos editar

  Forma d’axetivu

editar
  1. Forma femenina singular de dinamarquês.

Referencies

editar