Occitan
![]() |
Francés
editar
Pronunciación y silabación: [ ɔk.si.tɑ̃ ]
«Occitan» (rexistru)
Sustantivu
editarsingular masculín Occitan, femenín Occitane; plural masculín Occitans, femenín Occitanes
- (Xentiliciu) Occitanu (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitanu (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Pallabres rellacionaes
Inglés
editar
Pronunciación y silabación: inglés británicu [ ˈɒksɪˌtæn ], [ ˈɒksəˌtæn ]; inglés americanu [ ˈɑksɪˌtæn ], [ ˈɑksəˌtæn ]
Sustantivu (1)
editarsingular Occitan ensin plural
Sustantivu (2)
editarsingular Occitan; plural Occitans
- (Xentiliciu) Occitanu (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitanu (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Axetivu
editarOccitan; comparativu more Occitan; superlativu most Occitan
- (Filoloxía) Occitanu, de la llingua occitana.
- (Xentiliciu) Occitanu (d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitanu (d'Occitania -zona sur de Francia).