Asturianu editar

  Pronunciación y silabación: [ a.li.ka(ŋ)nˈti.no ]

  Forma d’axetivu editar

  1. Forma neutra d'alicantín.


Español editar

  Pronunciación y silabación: [ a.li.kanˈti.no ]

  Sustantivu editar

singular masculín alicantino, femenín alicantina; plural masculín alicantinos, femenín alicantinas

  1. (Xentiliciu) Alicantín (habitante de la ciudá & provincia).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín alicantino, femenín alicantina ; plural masculín alicantinos, femenín alicantinas

  1. (Xentiliciu) Alicantín, d'Alicante (ciudá & provincia).

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Portugués editar

  Pronunciación y silabación: portugués européu [ ɐ.li.kɐ̃ˈti.nu ]

  Sustantivu editar

singular masculín alicantino, femenín alicantina; plural masculín alicantinos, femenín alicantinas

  1. (Xentiliciu) Alicantín (habitante de la ciudá & provincia).

  Pallabres rellacionaes

  Axetivu editar

singular masculín alicantino, femenín alicantina; plural masculín alicantinos, femenín alicantinas

  1. (Xentiliciu) Alicantín, d'Alicante (ciudá & provincia).

  Pallabres rellacionaes

Referencies editar